Chances and Choices

Η Ευκαιρία και η Επιλογή ήταν κάποτε φίλες. Έβγαιναν κάθε βράδυ μαζί, είχαν τους ίδιους φίλους, τα ίδια όνειρα, τις ίδιες απόψεις. Χρειαζόντουσαν η μια την άλλη για να επιβιώνουν. 

Μια μέρα η Επιλογή, είπε στην Ευκαιρία ότι δεν θέλει να την ξαναδει ποτέ. Της είπε ότι είχε γνωρίσει κάποιον και δεν την χρειαζόταν πια στη ζωή της, θα του αφιέρωνε όλο της το χρόνο. Η Ευκαιρία την ικέτεψε να αλλάξει γνώμη. Προσπάθησε να της δώσει να καταλάβει ότι δεν χρειαζόταν να την διώξει μακριά. Μπορούσε να παραμείνει στη ζωή της και η παρουσία της να είναι διακριτική, όλοι χρειάζοντε μια τέτοια φίλη στη ζωή για ασφάλεια. Ανένδοτη η Επιλογή της έκλεισε την πόρτα στα μούτρα. Μετά θρονιάστηκε σε ένα καναπέ και αποφάσισε ότι θα περιμένει και θα σηκωθεί μόνο εάν έρθει εκείνος να της χτυπήσει την πόρτα. Πέρασαν οι μήνες, πέρασαν τα χρόνια και τίποτα. Απογοητευμένη η Επιλογή ντρεπόταν να πάρει τηλέφωνο την Ευκαιρία και να της ζητήσει συγνώμη. Αποφάσισε να θυμώσει και να ξεκινήσει πόλεμο στην Ευκαιρία, λες και ευθυνόταν αυτή για το λάθος της. Η Ευκαιρία από την άλλη περίμενε καρτερικά. Έκανε προσπάθειες να αποκτήσει ξανά επικοινωνία με την φίλη της αλλά δεν είχαν αποτέλεσμα. Εμφανιζόταν μπροστά της και εκείνη έκανε ότι δεν έβλεπε.  

Πριν από λίγες μέρες η Ευκαιρία αποφάσισε ότι δεν πήγαινε άλλο. Μάθαινε ότι η φίλη της υπέφερε. Της έλεγαν ότι είχε χάσει τη ζωντάνια της και είχε ξεχάσει πως είναι να περνάς καλά. 

Πήγε και την βρήκε. Την στρίμωξε σε μια γωνία και αρνήθηκε να φύγει μέχρι εκείνη να την κοιτάξει στα μάτια. Η Επιλογή την χαστούκισε 1-2 φορές μέχρι που κατάλαβε ότι δεν είχε σκοπό να φύγει. Ήταν τόσο χαρούμενη που η παλιά της φίλη την διεκδικούσε αλλά συγχρόνως πολύ διστακτική. Παρότι ήταν δική της επιλογή να την εγκαταλείψει για τον άλλον, είχε πληγωθεί τόσο αυτά τα χρόνια που δεν μπορούσε να εμπιστευτεί ακόμα κανέναν ούτε καν την πιο παλία της φίλη. Φοβόταν ότι η Ευκαιρία θα θελήσει να την εκδικηθεί για την αδιαφορία της και για τον πόνο που της είχε προκαλέσει. Τελικά δέχτηκε να πιεί μαζί της καφέ, ο οποίος εξελίχθηκε σε φαγητό και αυτό σε ποτό. Η Επιλογή θυμήθηκε πόσο ωραία πέρναγε με την Ευκαιρία. Δεν είχε όμως σκοπό να της το δείξει ακόμα.  Η Ευκαιρία από την άλλη είχε αναγνωρίσει ότι η φίλη της δεν είχε αλλάξει, απλά ήθελε χρόνο. 

Πέρασε μια εβδομάδα και η Επιλογή ένιωθε όλο και πιο άνετα με την Ευκαιρία. Η δεύτερη ήταν γεμάτη με όρεξη και δεν φοβόταν να δείξει πόσο χαρούμενη ήταν που πέρναγε χρόνο με την φίλη της. Έμοιαζε τόσο νέα (μάλλον γιατί ήταν). Η Επιλογή είχε συνηθίσει τόσο καιρό στη σιωπή και προσπαθούσε να συγκρατεί την Ευκαιρία. Εκείνη ήταν ενθουσιασμένη και ακόμα είναι, ήθελε να αναλύει όλα της τα συναισθήματα, να κάνει όνειρα για το μέλλον. Η Επιλογή θέλει χρόνο. Θέλει πολύ χρόνο για να παραδεχτεί ότι έκανε λάθος. Θέλει χρόνο για να αγαπήσει από την αρχή την Ευκαιρία. 

Οκ τελείωσε η ιστοριούλα μου. 

Δεν έχω καταλάβει ποιο είναι το νόημα της και εάν υπάρχει κορύφωση σε αυτή. Μπορεί να είναι πολύ νωρίς και να χρειαστεί κάποια στιγμή να γυρίσω πίσω και να την ξαναγράψω. 

Πάντως αυτά τα δυο “C” με έχουν ταλαιπωρήσει πολύ τον τελευταίο καιρό. Chances και Choices (εντάξει υπάρχει και ένα τρίτο “C” που με στοιχειώνει χρόνια τώρα. Αυτό της Chanel αλλά σε αυτή την περίπτωση η σχέση είναι δεδομένη, i dont question it).  Είχα πείσει τον εαυτό μου ότι έαν το από τα δυο είναι πολύ δυνατό, το άλλο είναι άχρηστο.

Δεν υπάρχει conclusion σε αυτό το post. Οι σκέψεις μας και οι θεωρίες μας υπάρχουν μέχρι να εμφανιστεί κάποιος στη ζωή μας και να μας τις αλλάξει. Το μόνο που χρειάζεται είναι να το επιτρέψουμε. Δεν έχει σημασία τι ρόλο θα παίξει αυτός ο άνθρωπος. Φτάνει που κάνει την αρχή. 

http://www.youtube.com/watch?v=R49Qn61D7g8&ob=av2e