Ξεκίνησα αυτό το blog για όλους τους λάθος λόγους και τώρα σκοπεύω να διορθώσω όλα τα λάθη τους παρελθόντος!
Έχασα τον έλεγχο της ζωής μου, το παραδέχομαι, (I’m such a drama queen) για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αλλά μια μέρα ξύπνησα και αποφάσισα ότι θα σταματήσω να δικαιολογώ τα πάντα και θα αλλάξω όλα όσα δεν μου αρέσουν, όπως το blog μου που μου υπενθύμιζε την περίοδο της ζωής μου που είχα μια τεράστια μαύρη σκιά από πάνω μου.
Όταν ήμουν μικρή και με ρώταγαν τι θέλω να γίνω ότι μεγαλώσω, η απάντηση μου φαινόταν αυτονόητη: δημοσιογράφος!
Πριν από αυτό βέβαια είχα περάσει όλα τα παιδικά κουτά όνειρα τύπου μπαλαρίνα, κτηνίατρος, πριγκίπισσα αλλά κάποια στιγμή που αποφάσισα να «σοβαρευτώ», άρχισα να διαδίδω ότι ήθελα να ακολουθήσω το επάγγελμα του μπαμπά μου.
Έλα όμως που όσο περνάγανε τα χρόνια κατάλαβα ότι δεν έχω πολιτική συνείδηση και αυτό είναι κάτι που δεν αλλάζει και δεν καλλιεργείται αν δεν το θες. Δεν ξέρω εάν έχει να κάνει με τη χώρα ή με το σπίτι που μεγάλωσα (οι πολιτικές συζητήσεις ήταν συχνές) αλλά ποτέ δεν έπιασα τον εαυτό μου να διψάει να μάθει τις τελευταίες εξελίξεις γύρω από ένα πολιτικό σκάνδαλο ή να αγωνιώ για τον επόμενο ανασχηματισμό. Εντάξει ξέρω, δεν είναι σωστό αυτό αλλά δεν μπορώ με το ζόρι να σοβαρευτώ (υπερβολές). Για αυτό τον λόγο εγκατέλειψα αυτή την ιδέα (γιατί πολύ απλά είχα πολύ συγκεκριμένο πρότυπο δημοσιογράφου στο μυαλό μου) και σπούδασα Κοινωνιολογία και Media. Τελικά κατέληξα να δουλεύω στο χώρο του Marketing και των δημοσίων σχέσεων. Όταν άρχισα να γράφω για το blog μου θυμήθηκα πόσο μου άρεσε ο γραπτός λόγος και πως άφησα να περάσουν τα χρόνια χωρίς να κάνω αυτό που ήθελα από μικρή επειδή δεν μπόρεσα τότε να παρεκκλίνω της αρχικής μου ιδέας.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ανεκπλήρωτους στόχους και δεν υπάρχει και άνθρωπος που να μην φοβάται να πάρει ρίσκο και να σταματήσει να κάνει μόνο ότι περιμένουν όλοι οι άλλοι από αυτόν.
Παράτησα το blog όταν κατάλαβα ότι κάποιοι που το διάβαζαν ερμήνευαν τα πάντα βάση ενός κοινού παρονομαστή. Το ίδιο έκανα και εγώ και είχα εγκλωβιστεί. Πέρασαν μερικοί μήνες και μου έλειψε αυτός ο τρόπος έκφρασης αλλά μετά από πολύ σκέψη αποφάσισα ότι μπορώ να έχω αυτόν τον χώρο δοκιμαστικά σαν ένα extended version του twitter account μου. Δεν θα μου βάλω όρους και δεν θα το κουράζω με πολύ σκέψη. Ότι θέλω να μοιραστώ θα το βάζω.
Όλα αυτά τα λέω πλέον from a safe side. Ξέρω κάποιους που θα μου πουν ότι είναι πολύ λάθος να μπορείς να αφιερώσεις χρόνο στον εαυτό σου και στους στόχους σου μόνο όταν είσαι καλά, μόνο όταν ξυπνάς κάθε πρωί με ένα πλατύ χαμόγελο αλλά μόνο όταν ξεκινάς να έχεις και πάλι πίστη στους ανθρώπους τα βλέπεις όλα εφικτά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου